Na czym polega zespół cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka to skutek długotrwałego ucisku nerwu pośrodkowego, który biegnie w kanale nadgarstka. Choroba spowodowana jest najczęściej obrzękiem zapalnym w bezpośredniej okolicy nerwu lub otaczających go tkanek, zmianami zwyrodnieniowymi stawu bądź pourazowym zwężeniem drożności kanału. Aby złagodzić przebieg zespołu na tym etapie, warto zakładać stabilizator nadgarstka, który utrzyma staw w możliwie komfortowej i bezpiecznej pozycji. Ponadto orteza przyda się także w okresie pooperacyjnym, jeśli stan ręki chorego się nie poprawi.
Bez względu na mechanizm powstania ucisk powoduje konflikt nerwu pośrodkowego z jego najbliższymi strukturami anatomicznymi, co w efekcie doprowadza do miejscowego zaburzenia odżywiania i ograniczenia przewodnictwa impulsów elektrycznych we włóknach nerwowych. Zjawisko stopniowo prowadzi do bólu ręki, parestezji palców i innych dolegliwości neurologicznych. W miarę postępu choroby powstaje zanik mięśni kłębu, słabnie chwyt, pojawiają się trudności z zaciśnięciem dłoni w pięść. Obserwuje się także wypadanie z ręki trzymanych przedmiotów. Ponadto dochodzi o upośledzenia zaburzenia czucia powierzchniowego w okolicy opuszek I i II palca. Kompresja nerwu pośrodkowego zwykle dotyczy ręki dominującej. W początkowej fazie choroby nieprzyjemne objawy występują najczęściej w nocy, a za dnia nasilają się po elewacji kończyny oraz podczas czynności wykonywanych przy zgięciu nadgarstka.
Kogo dotyczy zespół cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka dotyczy przede wszystkim osób, które regularnie przeciążają ręce, wykonując mocny wyprost i zgięcie stawu. Na ucisk nerwu narażeni są pracownicy fabryk, opiekunowie osób starszych i niepełnosprawnych oraz inne grupy intensywnie eksploatujące swoje dłonie. Choroba może mieć charakter zawodowy, jednak nie tylko wśród pracowników fizycznych. Uciśnięciu nerwu sprzyja wielogodzinne pisanie na klawiaturze i operowanie myszką komputerową. Zarówno w profilaktyce, jak i w leczeniu zaburzenia tego typu u osób wykonujących pracę przed komputerem zaleca się stosowanie profilowanej podkładki pod klawiaturę oraz myszy, która zapewnia odpowiednią pozycję ręki i odciążenie nadgarstka. Taki zabieg nie tylko udrażnia przewodnictwo nerwowe i naczyniowe, ale także zapewnia komfort pracy. Choroba grozi sportowcom. Nawet niewielkie kontuzje nadgarstka czy przeciążenia treningowe ramion sprzyjają mikrourazom i postępującym procesom degeneracyjnym. Do czynników ryzyka wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka należą też nieprawidłowo wygojone urazy kości przedramienia w dystalnym odcinku, jak złamanie Collesa, a także uszkodzenia struktur stawowych, m.in. skręcenie.
