Kiedy mówić o chorobach neurologicznych?
O schorzeniach natury neurologicznej mówi się w momencie wystąpienia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego. Dotyczy to zarówno powszechnych dolegliwości takich jak np. ból głowy, a także te nieuleczalne, które skutkują całkowitą zależnością od innych osób, jak dzieje się to w przypadku stwardnienia zanikowego bocznego. Przyczyny tych chorób są bardzo często niewyjaśnione lub bardzo złożone.
Rodzaje schorzeń neurologicznych
Choroby neurologiczne zostały podzielone wedle określonych rodzajów. Do wad wrodzonych i uwarunkowanych genetycznych należy choroba Huntingtona, rdzeniowy zanik mięśni, przepuklina oponowa-rdzeniowa czy migreny. Udar mózgu zaliczany jest do zaburzeń układu krążenia. Przykładem zaburzenia odpornościowego jest stwardnienie rozsiane i zespół Guilliana-Barrego. Do zwyrodnieniowych chorób układu nerwowego kategoryzuje się chorobę Parkinsona, chorobę Alzheimera i chorobę Creutzfeldta-Jakoba. Zapalenie opon mózgowych wywołują wszelkie infekcje takie jak wirusy, bakterie i grzyby. Do innych i nieznanych przyczyn zaklasyfikować można klastrowy ból głowy, padaczkę, encefalopatię wątrobową (uszkodzenie wątroby wywołane lekami, alkoholem, wirusem lub krwotokiem).
Najczęściej występujące choroby tego typu
Najczęstszym schorzeniem neurologicznym jest udar mózgu oraz choroby neurodegeneracyjne, powiązane ze zmianami neurologicznymi w mózgu, tak jak przy chorobie Alzheimera lub Parkinsona. Najczęściej diagnozowane są u osób powyżej 65 roku życia. Stosunkowo częstą chorobą u osób dorosłych jest również stwardnienie rozsiane i stwardnienie zanikowe boczne, neuropatie, zespoły rwy kulszowej czy rdzeniowy zanik mięśni.
W przypadku dzieci występują takie choroby neurologiczne jak padaczka, mózgowe porażenie dziecięce, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy rozszczep kręgosłupa. Bardzo często schorzenia te wywołane zostały zaburzeniami dziejącymi w okresie ciąży lub okołoporodowym.
Symptomy zaburzeń neurologicznych
Objawy chorób neurologicznych mogą być bardzo różne, na szczęście są pewne sygnały, które powinny być alarmujące. Mowa tutaj o częstych bólach głowy, zawrotach głowy i omdleniach, zaburzeniach widzenia czy ograniczonym polu widzenia, trudnościach z mową, problemach z koncentracją, uczuciu mrowienia albo drętwienia u rąk czy nóg czy trudnościach motorycznych. W takiej sytuacji konieczna jest konsultacja z lekarzem neurologiem, który właściwie zajmie się osobą przejawiającą wyższej omówione symptomy i nakłoni do stosowania bogatobiałkowej diety.
Artykuł powstał przy współpracy z neurolog z Onkolmed Warszawa.