Wraz z nowym rokiem szkolnym samorządy stanęły przed zadaniem zorganizowania opieki stomatologicznej dla uczniów w szkołach. Większość samorządów opowiada się za współpracą z zewnętrznymi gabinetami. Tymczasem ustawa o opiece zdrowotnej nad uczniami nie określa szczegółowo co powinno się znaleźć w takim porozumieniu.
O jakiej obowiązkowej opiece jest obecnie mowa?
Nowy rok szkolny postawił przed samorządami kolejne zadanie – zapewnienie opieki stomatologicznej uczniom w prowadzonych przez nie placówkach szkolnych. Obowiązek ten nakłada ustawa z dnia 12 kwietnia 2019 roku o opiece zdrowotnej nad uczniami (Dz.U. poz. 1078), która zaczęła obowiązywać z dniem 12 września 2019 roku. Zgodnie z zapisami tej ustawy opieka stomatologa w szkole może być prowadzona na 3 sposoby:
- bezpośrednio w szkole
- w pobliskim gabinecie
- w dentobusie (specjalny, mobilny gabinet stomatologiczny)
Z dostępnych informacji wynika, iż większość samorządów zdecydowała się na zawarcie umowy z pobliskim gabinetem. To zdecydowanie tańsze rozwiązanie od tworzenia gabinetu w szkole i znacznie stabilniejsze od dentobusów, z założenia objeżdżających całe województwo.
Co zatem stanowi niewiadomą dla samorządowców w powyższej kwestii?
Otóż okazuje się, iż żaden organ nie został ustawowo wyposażony w kompetencje do określenia wzoru takiego porozumienia pomiędzy prywatnym gabinetem, a organem prowadzącym szkołę. Podobnie ustawa też nie zawiera w tym temacie żadnych wytycznych. Resort zdrowia wyszedł z założenia, iż jest to kwestia wymagająca uwzględnienia lokalnych warunków i okoliczności konkretnej sytuacji, stąd nie przewidziano żadnego wzoru i wytycznych w tej sprawie. Dokument winien tylko określać sposób realizacji wymaganych ustawą świadczeń.
Z kolei Naczelna Rada Lekarska (NRL), mimo iż wcześniej rozważała wydanie takiego wzoru na własną rękę, uznała, jednakże, iż sztywne wiązanie takiej rzeszy placówek będzie nieefektywne i bezcelowe. Stąd też tak naprawdę dziś, zarówno samorządy, jak i gabinety stomatologiczne, nie mają wiedzy jak taki dokument powinien wyglądać.
Sytuację dodatkowo skomplikowały przeciągające się prace nad zarządzeniem NFZ, które miało dostosować obowiązujący stan prawny do wymogów ustawy. Chodziło tutaj między innymi o zniesienie limitów na świadczenia udzielane uczniom. Opublikowane ono zostało dopiero 11 września 2019 roku, czyli na dzień przed wejściem w życie omawianej ustawy. I niestety nie rozwiało ono wątpliwości odnośnie kształtu takiego porozumienia pomiędzy gabinetem, a samorządem, na co liczyła NRL.
Jak zatem podejść do konstrukcji tegoż porozumienia?
Jedyne wytyczne do jej prawidłowego skonstruowania zawarte są w ustawie. Zgodnie z nimi organ prowadzący placówkę oświatową (samorząd) jest zobowiązany do zawarcia porozumienia z podmiotem wykonującym działalność leczniczą, udzielającym świadczeń zdrowotnych z zakresu leczenia stomatologicznego dla dzieci i młodzieży, finansowanych ze środków publicznych.
Co istotne, obowiązek zawarcia takiego porozumienia celem zapewnienia opieki stomatologicznej, spoczął na organie prowadzącym szkołę, czyli samorządzie, a nie na dyrekcji szkoły. Natomiast jedynym obowiązkowym elementem tego porozumienia winno być określenie sposobu organizacji udzielania świadczeń.
Odnośnie zaś zakresu opieki, należy nadmienić, iż takie porozumienie powinno być zawarte dla każdej placówki szkolnej, w której brak jest gabinetu dentystycznego, oddzielnie. Warto tam również zastrzec uwagę, iż podmiot w z którym je zawarto jest zobowiązany do niezwłocznego informowania o ustaniu jego umowy z NFZ. Ponadto porozumienie winno określać jedno z dwóch możliwych miejsc wykonywania świadczeń: gabinet dentystyczny poza szkołą lub dentobus.