Fobie
Fobie to intensywne lęki przed określonymi zwierzętami, przedmiotami lub sytuacjami. Obejmuje to strach przed psami, pająkami, wysokościami, pobieraniem krwi, dentystą itd. Osoba z fobią albo robi wszystko, aby uniknąć sprzeciwu lub sytuacji, której się obawia, albo mierzy się z nią, ale doświadcza skrajnego cierpienia. Strach musi trwać co najmniej sześć miesięcy, zanim zostanie uznany za fobię. Dzieci z lękami dostosowanymi do wieku to nie to samo co fobie; np. 3-latek, który boi się ciemności.
Uogólniony niepokój
Uogólniony niepokój występuje, gdy ktoś martwi się różnymi tematami, które mogą obejmować wyniki w szkole lub pracy, finanse, wydarzenia na świecie, klęski żywiołowe, relacje z innymi i inne tematy. Te obawy są trudne do opanowania i ciągle się pojawiają, co utrudnia ludziom skupienie się na swoich działaniach. Zmartwienia zdarzają się często i na tyle intensywnie, że utrudniają koncentrację i mogą powodować lub nasilać bóle głowy, bóle brzucha, napięcie mięśni i drażliwość.
Fobia społeczna
Fobia społeczna (znana również jako fobia socjalna) to uporczywy lęk przed byciem osądzanym lub ocenianym przez innych, któremu towarzyszy intensywny dyskomfort podczas interakcji z pozostałymi ludźmi. Przykładowo ktoś może bardzo się bać, że powie coś złego lub poczuje się głupio. Ten niepokój może wystąpić w takich sytuacjach, jak prezentacje w szkole lub innych, w których dziecko nie odczuwa swobody w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi. W rezultacie osoba z lękiem może unikać interakcji ludzkich, ale nadal czuje się dobrze z bliskimi przyjaciółmi i rodziną. Może również poprosić innych, aby mówili w jej imieniu, na przykład zamawiając dla niej jedzenie w restauracji. Przy czym istnieje różnica między nieśmiałością a fobią społeczną. Ta pierwsza wiąże się z pewnym niewielkim dyskomfortem w interakcji z ludźmi w określonych sytuacjach, podczas gdy druga faktycznie przeszkadza jednostce w funkcjonowaniu w domu, szkole, pracy lub w ich kręgu społecznym.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i zespół stresu pourazowego
Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) i zespół stresu pourazowego (PTSD) były kiedyś grupowane z zaburzeniami lękowymi, ale teraz są klasyfikowane we własnej kategorii, ponieważ mają unikalne przyczyny, wpływ na struktury mózgu i metody leczenia, które wyraźnie je rozdzielają.

Podsumowanie
Znajomość głównych rodzajów zaburzeń lękowych jest w stanie pomóc we wstępnym zdiagnozowaniu ewentualnych ich objawów u siebie. Gdy zajdzie potrzeba uzyskania profesjonalnej opinii można skorzystać z aplikacji oferujących poradnictwo psychologiczne i psychiatryczne w celu przezwyciężenia problemów.