Przyczyny zaburzeń rozwoju dzieci
Rozwój psychomotoryczny dziecka może zostać zaburzony na różnych etapach życia:
- okres prenatalny – choroby matki w okresie ciąży, wady genetyczne
- okres porodu – niedotlenienie podczas porodu, poród przez 38 tygodniem ciąży
- okres niemowlęcy – różnego rodzaju choroby, które przechodzi dzieci
Czy można przywrócić prawidłowy rozwój?
Współczesne badania nad możliwościami ludzkiego organizmu przyniosły niesamowite odkrycia. Jedno z nich dotyczy możliwości naszego mózgu, a głównie mózgu dziecka. Neuroplastyczność to cecha mózgu, która daje podstawy terapii neurobiologicznej. Mózg jest organem, który nieustannie się rozwija. Pod wpływem bodźców z zewnątrz powstają nowe połączenia między neuronami i w ten sposób tworzą się nowe ścieżki zachowań i umiejętności.
Jeśli rozwój dziecka został zaburzony, to oddziałując na mózg dziecka odpowiednio przygotowanym system bodźców można wypracować nowe połączenia i funkcje psychiczne i motoryczne dziecka. Celowe oddziaływanie ma zasadniczy wpływ na budowanie się nowych połączeń w mózgu.
Cel wczesnej stymulacji rozwoju dziecka
Dzięki badaniom prowadzonym nad rozwojem dzieci, udało się określić kolejne etapy rozwoju charakterystyczne dla konkretnego wieku dziecku. Celem wczesnej terapii dziecka jest określenie poziomu rozwoju wszystkich funkcji poznawczych i ruchowych dziecka oraz dobranie odpowiedniego systemu ćwiczeń do aktualnych możliwości dziecka.
Wczesna stymulacja obejmuje całościowy rozwój dziecka, bez względu na rodzaj zaburzenia. Pomaga przejść dziecku przez wszystkie etapy rozwoju dotyczące każdej płaszczyzny: psychicznej, fizycznej i duchowej. Właśnie na tym polega terapia Metodą Krakowską.
Założenia wczesnej interwencji terapeutycznej
Terapia rozwojowa opiera się na kilku bardzo ważnych założeniach:
- Podczas terapii należy odwoływać się tylko do realnych możliwości i umiejętności dziecka. Jeżeli zadania nie będą na właściwym poziomie trudności dla danego dziecka nie będą miały żadnej wartości terapeutycznej. Ćwiczenia nie mogą być ani zbyt łatwe ani zbyt trudne.
- Aby odpowiednio dobrać rodzaj ćwiczeń do umiejętności dziecka należy dokładnie określić etap rozwoju wszystkich funkcji psychofizycznych dziecka. Chodzi o sprawność merytoryczną, manualną, funkcje wzrokowe, słuchowe, mowy, umiejętność zabawy, kształtowanie się zachowań społecznych itd.
- Program stymulacji rozwoju dziecka musi obejmować aktywność własną dziecka. Jest to jeden z podstawowych warunków skutecznej terapii. Dziecko nie może być bierne, musi być czynnie zaangażowane w wykonywanie ćwiczeń i zadań.
- Rozwój dziecka odbywa się liniowo. Nie można wprowadzać funkcji sekundarnych przed opanowaniem przez dziecko umiejętności prymarnych.
- Dom jest głównym środowiskiem mającym wpływ na rozwój dziecka. Dlatego w procesie terapii ważne jest zaangażowanie całej rodziny.
Wczesna stymulacja rozwoju dziecka ma zasadnicze znaczenie dla jego funkcjonowania w społeczeństwie. Dziecko do 3 roku życia jest najbardziej podatne na oddziaływanie bodźców zewnętrznych. Należy ten okres jak najlepiej wykorzystać.