Biopsja tarczycy to inwazyjne badanie skierowane do osób, u których np. w trakcie badania palpacyjnego wykryto guz lub kilka guzów zlokalizowanych w obrębie tego gruczołu. Za pomocą igły pobiera się fragment guza, a pobraną próbkę wysyła się do laboratorium, gdzie zostaje ona poddana ocenie histopatologicznej. Badanie to umożliwia określenie, czy zmiana ma charakter łagodny czy też złośliwy.
Biopsja cienkoigłowa tarczycy – wskazania do badania
Wskazaniem do przeprowadzenia biopsji cienkoigłowej jest przede wszystkim ryzyko wystąpienia zmian złośliwych, np. gdy:
pacjent jest w grupie ryzyka, co oznacza, że w przeszłości w jego rodzinie miały miejsce przypadki raka tarczycy lub badania genetyczne wykazały mutacje genów (np. RET);
pacjent ma powiększone węzły chłonne;
niedobory jodu u pacjenta;
guzek jest większy niż 4 cm;
struktura guza jest twarda lub szybko się rozrasta;
obraz na USG wykazał zmiany takie jak naciekanie tkanek czy mikrozwapnienia;
pacjent jest lub był narażony na ekspozycję na promieniowanie jonizujące.
